O saber do todo

O decir e o sentir xuntos, a "Razón poética" de Mª Zambrano.
A verdade e o coñecemento facémolo asentar no observable, no matematizable, no experimentable. Esa obxectividade revélasenos como revisable, una meta diría Popper. A outra perspectiva é a do saber que nace do puro sentir: unha mirada, un desacougo, unha vágoa, un desexo, etc...¿Quen pode cuestionar ou revisar este saber?