O saber do todo

O decir e o sentir xuntos, a "Razón poética" de Mª Zambrano.
A verdade e o coñecemento facémolo asentar no observable, no matematizable, no experimentable. Esa obxectividade revélasenos como revisable, una meta diría Popper. A outra perspectiva é a do saber que nace do puro sentir: unha mirada, un desacougo, unha vágoa, un desexo, etc...¿Quen pode cuestionar ou revisar este saber?

Ó outro lado

Cando o real non nos deixa indiferentes, cando nos catapulta hacia o sentir, entón un novo mundo se abre ante nós; nada é o que parece, todo se revela e se mostra cun novo sentido. A verdade, o auténtico, déixase ver ó lonxe, cunha luz diáfana, pero que envolve e non deixa valeiros.